Tónleikar til styrktar fyrirlestrunum

Ég veit ekki alveg hvað ég á að segja!

Gospelkór FG og Garðasóknar eru semsé með tónleika til styrktar fræðslunni minni Það eru forréttindi að lifa með fötlun. Ég hlakka ótrúlega til að fara og er auðvitað yfir mig þakklát fyrir fallega hugsun á bakvið tónleikana. Þetta á án alls efa eftir að gefa mér tækifæri til að þróa fræðsluna enn frekar.

Kærleikskveðja,

Freyja

Dagurinn í gær, súkkulaði og kossaflens :o)

Þar sem ég er búin að óverdósa á sálfræðilestri í bili ákvað ég að henda hér inn nokkrum línum. Dagurinn í gær gekk vel, við byrjuðum á því að vera með upplestur hjá Friðarsamtökum kvenna og fórum svo í áritun í Eymundsson í Kringlunni. Í millitíðinni stoppuðum við reyndar í búðinni Súkkulaði og rósir til að afhenta Eddu Heiðrúnu Backman bókina Postulín fyrir hjálpina og hvatninguna. Búðin sem hún hefur nýstofnað er æðisleg, ótrúlega heillandi, engu er ofaukið og þær vörur sem í boði eru virðast vera mjög vandaðar. Við fengum náttúrlega ekki að fara út nema með súkkulaði sem var auðvitað of gott á bragðið, en ekki hvað? Hún gaf mér einnig kerti sem ég tými ekki enn að kveikja á, það er svo fallegt. Mæli með að þið skellið ykkur til hennar, skemmtileg stemning.

Yfir í allt annað. Það var alveg stappað í Kringlunni í gær og ef staldrað var við sá maður litróf mannlífsins í sinni viðtækustu mynd þarna - sem er mjög gott. Mér blöskraði hins vegar hrikalega, þegar ég var að koma inn stóðu, tvær konur fyrir utan að reykja með þriggja ára skottu dansandi í kringum sig andandi að sér þeirri mengun sem því fylgdi. Svona serka sekúndubroti síðar kom út maður með ungbarn í bílstól í annarri og uþb. að kveikja sér í sígarettu með hinni. Hvað er að gerast hérna? Auðvitað er þetta frjálst land og reyki þeir sem vilja, en er nú ekki óþarfi að reykja ofan í hálsmálið á ungum börnum sem hafa hvorki val né tækifæri til að komast undan þessum óþverra? Mér varð illt í hjartanu á að sjá þetta.

Svo er annað. Mikið af fólki sem ég þekki mismikið er að koma upp að mér og óska mér til hamingju með árangurinn. Mér þykir mjög vænt um það og finnst frábært að fólk skuli hrósa öðrum, reyni að gera það sjálf. Á hinn bóginn finnst mér mjög sérstakt hvað ákveðnar týpur hafa mikla snertiþörf. Ég var í Hagkaup í gær og þá kom kona aðvífandi og sagði eitthvað mjög fallegt, kyssti mig, strauk mér um andlitið og hárið og svona "mússímússí-aði" framan í mig. Ég þekkti þessa konu ekki neitt!!! Ekki misskilja mig, líklega mjög góð hugsun á bakvið þetta en ég er ekki níu mánaða. Svo efast ég líka um að þegar Dorrit var valin kona ársins í fyrra, að einhver hafi kysst hana og klappað eins og litlu barni. Never gonna happen!!

Þetta er ekkert í fyrsta skiptið sem eitthvað svona á sér stað og ég fæ hlaupasting úr hlátri eftir hvert skipti - en ég er náttúrlega fullorðin manneskja! ... og svo langar mig ekkert að kyssa hvern sem er.

Nú fer hver að verða síðastur... (Áritun)

.. Því það er að öllum líkindum lokaáritun hjá okkur Ölmu fyrir jólin. Við verðum í Pennanum Kringlunni kl. 16:00 á morgun í rúma klukkustund. Við höfum fengið töluverðar fyrirspurnir hvað þetta varðar svo við hvetjum ykkur til að kíkja á okkur á morgun. Vonandi sjáum við ykkur sem flest!

Við fengum frábæra umfjöllun á laugardaginn sl. á Rás 2 um Postulín og fyrir þá sem hafa áhuga, er hægt að hlusta hér. Þátturinn er töluvert langur og gagnrýnin á Postulín var í seinni hlutanum.

Sjáumst á morgun!

Hjartans þakkir

Ég er nú engin sérlega mikil væluskjóða en verð að viðurkenna að ég verð meir á að skoða allar þessar fallegu kveðjur, lesa skemmtileg mail og sms sem ég hef fengið undanfarinn sólarhring vegna viðurkenningarinnar Kona ársins 2007 hjá Nýju Lífi. Mig langar að deila með ykkur erindinu sem ég hélt í gær í tilefni dagsins;

Ég vil byrja á að þakka innilega fyrir mig, það er mikill heiður að taka á móti viðurkenningu sem þessari. Það er alltaf ánægjulegt að fá góða hvatningu sem veitir mér innblástur til að halda áfram á þeim vegi sem ég er á og orku til að yfirstíga þær samfélagslegu hindranir sem mér eru settar, nánast daglega. Dagur sem þessi minnir mig á að ferðalagið að markmiðum mínum um breytta ímynd og samfélag án aðgreiningar er hverrar mínútu virði.

Það eru einnig skilaboðin sem felast í viðurkenningunni sem eru mér mikilvæg. Fyrir nokkrum árum var ég mjög ósátt við mitt hlutskipti, sjálfan mig, líkama minn og efaðist stundum um þá staðreynd að ég væri kona. Skilaboðin frá umhverfinu rugluðu mig í rýminu og ýttu undir fordóma í eigin garð.  Ég hef alltaf staðið föst á þeirri skoðun að lífið leiði fólk á rétta braut á ólíklegustu stundum, jafnvel án þess að það taki eftir því. Þannig var það í mínu tilviki því ég horfi allt öðrum augum á sjálfan mig og aðra í minni stöðu í dag. Þau skilaboð sem felast í að vera kona ársins minna mig á að horfa réttum augum á sjálfan mig og er frekari staðfesting á að efasemdir mínar um mig sem konu eru óþarfar. Ég býst við að þau sömu skilaboð skili sér út í þjóðfélagið og eigi þátt í að breyta ímynd fatlaðra kvenna - takk fyrir það.

Ég ætla ekki að hafa þetta lengra hér í kvöld en vil þakka enn og aftur fyrir mig, hvatningin er ómetanleg.

Kveðjur ykkar og hvatning eru einnig ómetanlegar. Takk fyrir mig!!!

- Freyja

E.S. Það má sjá viðtal við mig í nýjasta tímariti Nýs Lífs

KONA ÁRSINS!!!

Hérna er fréttatilkynning sem var að birtast inn á mbl.is

Tímaritið Nýtt líf hefur valið Freyju Haraldsdóttur konu ársins 2007 og var henni afhent viðurkenningin í hófi sem nú stendur yfir. Tímaritið heldur jafnframt upp á 30 ára afmæli sitt.

Nýtt líf segir í rökstuðningi fyrir valinu á konu ársins, að Freyja sé kona með ríka réttlætiskennd, sem hafi helgað líf sitt því að breyta viðhorfum til fólks með fötlun og stuðla að því að samfélagið geri ráð fyrir öllum. Fyrst og fremst sé hún þakklát fyrir lífið og ákveðin í að njóta þess til hins ýtrasta.

Afmælisblað Nýs lífs kemur út á morgun.

Ég vil náttúrulega fyrst og fremst byrja á því að segja til hamingju elsku Freyja með titilinn! Þvílíkt afrek!! :-D Ég er að sjálfsögðu óendanlega stolt af þér og finnst enginn að vera eins vel að þessu komin eins og þú! :)

30 afmæli Nýs Lífs ásamt tilnefningu Konu ársins var haldin á Hótel Borg fyrr í kvöld. Helga Braga var veislustjóri, Kjartan Valdimarsson spilaðu á píanó, við Nylon stöllur sungum. Freyja fór svo að sjálfsögðu í ótal myndatökur og viðtöl en margir hafa eflaust séð hana í Íslandi í dag. :)

Við Freyja höfum annars verið mikið á ferðinni síðustu daga. Skruppum til Akureyrar þar sem við vorum meðal annars með upplestur á Amtbókasafninu. Á leiðinni heim stoppuðum við svo í Kjósinni þar sem við lásum upp fyrir kvenfélagskonur, sötruðum jólaglögg og borðuðum dýrindis jólamat!

Á morgun munum við svo vera með upplestur í Hlíðarskóla og síðar um daginn í Félagsmálaráðuneytinu.

Við þökkum góðar viðtökur á bókinni okkar Postulín, allar undirtektirnar hérna á blogginu og vonum að þið haldið áfram að fylgjast með!

Enn og aftur ...TIL HAMINGJU FREYJA!!!! :)

Með kærri kveðju,

Alma

Framundan

Eins og okkar er von og vísa er margt framundan en á morgun munum við selja og árita bækur fyrir starfsfólk Sjónarhóls og Æfingarstöðvarinnar. Seinnipartinn er svo förinni heitið á Selfoss þar sem við munum árita í Pennanum.

Á laugardaginn ætlum við að selja Postulín á jólamarkaði í Kjós frá 13:00-15:00 og förum svo beint þaðan í upplestur hjá Landsbankanum. Á sunnudaginn förum við einnig í Landsbankann og svo er það bara Akureyri city.

Þar munum við dvelja fram á þriðjudag, vera með upplestur á bókasafninu á mánudagskvöldið og árita fyrr um daginn í Bókval, nánar tiltekið kl. 16:00. Á þriðjudaginn verðum við með upplestur fyrir starfsmenn Bæjarskrifstofunnar þar og bruna svo suður aftur í upplestur í Kjós.

Eins og liggur í augum uppi passa ég ekki inn í innanlands flugvélar sökum mikillar fyrirverðar og munum við því keyra norður. Ég bið ykkur því að leggjast á bæn og biðja veðurguðina að haga sér eins og herramenn *hóst* .... við vitum það, það er desember.

Takk annars fyrir fallegar kveðjur.

Alma og Freyja

Að trúa á lífið

Ég hef oft verið spurð að því hvort ég sé trúuð, sem ég er alveg, en ég trúi fyrst og fremst á lífið sjálft. Það hefur alltaf verið þannig fyrir mig að þegar ég sekk ofan í eigin vonleysi, fæ hræðslutilfinningu yfir komandi framtíð eða efast um sjálfan mig er alltaf eitthvað sem á sér stað og slær mér aftur til meðvitundar, minnir mig á að trúa á það góða í lífinu.

Í bókaútgáfu-ferðalaginu hef ég tekið mínar dívur og ein þeirra var núna síðustu daga. ,,Er ég að ganga of langt?" ,,Mun þetta hafa nokkuð að segja?" en svo þegar óþægindatilfinningin er alveg að gera út af við mig kemur jákvætt augnablik og góður dagur eins og í gær.

Í gær var ég með upplestur fyrir 10. bekkinga úr nokkrum skólum í Aðalbókasafni, Gerðubergi og Borgarleikhúsinu sem var mjög ánægjulegt. Nemendur hlustuðu af athygli og virðingu sem ég hef svosem oft upplifað í fyrirlestrum hjá ungu fólki eins og þeim. Fullorðna fólkið verður alltaf jafn undrandi yfir því - við vanmetum augljóslega ungt fólk sem hefur enn margt barnslegt í sér en er um leið svo miklu þroskaðra en okkur grunar.

Að þeim upplestrum loknum fór ég á Grand Hótel með upplestur þar sem Þroskahjálp var að veita hinn árlega Múrbrjót sem er hvatning fyrir að ryðja braut fólks með þroskahömlun. Kennaraháskólinn(Skólinn minn by the way  ) hlaut Múrbrjótinn að þessu sinni fyrir nýhafið Diplómanám fyrir fólk með þroskahömlun. Ekki eru til margar fyrirmyndir af slíku í heiminum og er þetta því mikið fagnaðarefni og brautryðjandastarf. Ég er ótrúlega stolt af skólanum fyrir að taka svo stórt skref í átt að einu samfélagi fyrir alla.

Þegar framhaldsskólagöngu líkur eru möguleikar þeirra sem teljast þroskahamlaðir ekki margir, hvorki á atvinnumarkaðnum né á menntaveginum. Þó Diplóma-námið sé tilraunaverkefni eins og er, trúi ég ekki öðru en að það festist í sessi, eflist og verði viðurkennt sem viðurkenndari gráða í framtíðinni. Ég vona að aðrir háskólar taki sér þetta til fyrirmyndar, því þetta eykur tækifæri og bjartari framtíð fyrir nemendur með þroskahömlun. Námið brýtur múra fyrir nemendurna út í atvinnulífið, frekari menntun og samfélagið sem þarf á þeim að halda eins öllum öðrum borgurum í landinu.

Beint eftir þennan glæsilega atburð fór ég á athöfn Hvatningaverðlauna Öryrkjabandalags Íslands en þar var ég tilnefnd í flokki einstaklinga. Eins og vanalega var ég alveg græn og vissi ekki mitt rjúkandi ráð þegar ég var útnefnd sem handhafi verðlaunanna í þeim flokki í beinni útsendingu í fréttunum af Ólafi Ragnari Grímssyni.

Eins og áður verð ég orðlaus við svona viðurkenningu. Þetta er að sjálfsögðu mikill heiður, hvatning og innblástur til að hætta að efast um eigin verkefni og halda áfram á sama göngustígnum (hinum endalausa, svo líklega er ekki hægt að ganga of langt) í átt að einu samfélagi fyrir alla. Á þessari stundu var eins og togað væri í hnakkadrambið á mér og sagt; trúðu á lífið.

Takk fyrir mig.

Kv. Freyja

E.S. Viðtal við okkur Ölmu í Sviðsljósinu hjá Ellý má sjá hér og einnig var útvarpsviðtal í morgun á Rás 1 við verðlaunahafa vegna Hvatningarverðlaunanna og má hlusta hér.

Ég með verðlaunagripinn. Hann sést kannski ekki mjög vel en glæru og appelsínugulu hringirnir tákna samfélagið, þ.e.a.s. pússlin (fólkið) sem skapa pússluspilið (samfélagið). Fólk með fötlun er oft pússlið sem ekki passar vegna stöðu sinnar en stálkubburinn erum við verðlaunahafarnir sem tengjum pússlin sem ,,ekki passa" við þau ,,hefðbundnu" og sköpum þannig eitt samfélag fyrir alla.

 

Gagnrýni

 

Hæ, hæ

Í Morgunblaðinu í dag, á bls. 15 fær Postulín gagnrýni/umfjöllun sem er ánægjulegt og í senn viðeigandi þar sem í dag er Alþjóðadagur fatlaðs fólks.

Til hamingju með daginn!!

Kv. Freyja&Alma

Myndir segja meira en þúsund orð

Snillingurinn hann Hlynur Hafsteinsson frændi minn tók ljósmyndir í útgáfugleðinni okkar í gær og viljum við deila nokkrum með ykkur. Ef þið viljið sjá fleiri myndir eftir Hlyn endilega smellið hér.

Útstilling í glugga fyrir útgáfugleðina í bókabúðina Iðu

 

Í viðtali hjá Ellý í Sviðsljósinu

Að árita fyrir eina af mínum bestu vinkonum með hjálp Ölmu.

Aðeins of busy til þess að horfa í linsuna en.... sætar samt og mjög hamingjusamar með yndislegt kvöldið!

Að sjá fræin verða að uppskeru

Í dag förum við í Borgarholtsskóla í upplestur og á morgun. Þá förum einnig í:

• Áritun í Hagkaup í Smáralind kl. 13:00-14:00
• Upplestur í Duus-húsinu í Keflavík 15:15
• Söfnun hjá Mac til styrktar Alþjóðlega alnæmisdeginum seinni partinn.

Annars eru nýjustu fréttir að hljóðbókin er komin út. Hún tafðist örlítið því miður en er nú mætt sem er fyrir öllu.

Ég á að vera læra. Nenni því ekki. Er enn í sæluvímu yfir gærdeginum en þá héldum við Alma útgáfugleði vegna Postulín í Iðu á Lækjargötu. Þrátt fyrir mikið stress fyrr um daginn tókst teitið ótrúlega vel, fengum fullt af frábærum gestum, snilldar píanóleikara og auðvitað sungu Alma, Klara og Steinunn í Nylon nokkur velvalin lög fyrir fólkið.

Þetta var svo óraunveruleg stund.

Fyrir tveimur árum sátum við Alma inn í herbergi hjá mér og ákváðum að skrifa bók en vissum ekkert hvernig, með hverjum og hvenær - við ætluðum bara. Fyrir ári síðan settum við markið á þetta haust en vissum varla ennþá hvernig í ósköpunum við færum að því. Um mitt sumar kom Salka forlag til sögunnar og fóru þá hjólin að snúast fyrir alvöru - dyrnar að þessu hvernig? opnuðust.

Ef við Alma vorum ekki saman vorum við talandi í síman hvor við aðra eða sendandi tölvupósta, ef við vorum ekki að skrifa töluðum við um hvað við ætluðum að skrifa og ef við vorum ekki að tala um það vorum við hugsandi um efnið.

Fólk talaði oft um að það næði engu sambandi við mig og að ég væri svo utan við mig - bókin var einfaldlega lífið og fátt annað komst fyrir í huganum. Á köflum virtist vinnan óendanleg og óyfirstígandi en alltaf vorum við staðfastar, bókin átti að koma út. Hugurinn var fastur í haustinu 2007.

Draumar verða að veruleika, væntingar að árangri og fræ að uppskeru. Það sáum við báðar í gærkvöldi.

Við þökkum Sölku, fjölskyldum okkar, vinum og öðrum góðum gestum kærlega fyrir komuna og hvatningu í gærkvöldi.